
In Memoriam, uitgesproken tijdens dankdienst. Toen Teun Juk eind 1990 zijn boek “Oosternieland, Fragmenten uit de geschiedenis van Kerk en Dorp” schreef, citeerde hij bij de beschrijving van het kerkgebouw, waarin wij vanmiddag bijeen zijn om Trijntje Scholtens – Oosting te gedenken, een uitgave van de Stichting Oude Groninger Kerken uit 1973...Meer
In Memoriam, uitgesproken tijdens dankdienst. Toen Teun Juk eind 1990 zijn boek “Oosternieland, Fragmenten uit de geschiedenis van Kerk en Dorp” schreef, citeerde hij bij de beschrijving van het kerkgebouw, waarin wij vanmiddag bijeen zijn om Trijntje Scholtens – Oosting te gedenken, een uitgave van de Stichting Oude Groninger Kerken uit 1973. Daarin wordt het volgende over dit gebouw gezegd: “een kerk waaraan misschien gemakkelijk voorbij wordt gegaan, omdat er eigenlijk zo weinig bijzonders aan lijkt”. Maar zelf merkt Juk daarbij op dat ook boven het ‘cultuurhistorisch element in het landschap’ dit “eenvoudige dorpskerkje ons nog heel wat meer te bieden heeft”. Die zinnen troffen mij toen ik enkele dagen geleden dit boek over Oosternieland weer eens ter hand nam. Ze troffen me omdat ik van mening ben dat je op een vergelijkbare manier over Trijntje Scholtens – Oosting zou kunnen schrijven of spreken: enerzijds ‘weinig bijzonder’ maar tegelijk ‘heel wat meer te bieden hebbend’. Dat laatste zullen jullie als kinderen, kleinkinderen, verdere familieleden en vrienden onderschrijven, maar ook ik wil – vanuit mijn rol als pastoraal werker te Oldenzijl en Oosternieland in de periode van maart 1979 tot en met januari 1983 – dat vanmiddag nadrukkelijk onderstrepen. Want de op het eerste gezicht ‘weinig bijzondere’ Trijn had veel te bieden en heeft veel geboden, tot zegen van mensen in haar omgeving. Dan denk ik aan haar aanwezigheid in de familiekring; aan het gezin dat ze samen met haar man Jan stichtte en vele jaren verzorgde. Maar dan denk ik ook aan haar jarenlange inzet binnen en namens de hervormde gemeente te Oosternieland. Ze deed dat alles vanuit een houding van bescheidenheid. Ze dacht bepaald niet groot van zichzelf, van haar kennis en kunde. Een opmerking van haar kant, die ik nooit ben vergeten, stamt uit een gesprek dat ik met haar voerde over haar ambt als diaken. Ze zag zichzelf als ‘vrouw in het ambt’ als de mindere van anderen. “Dát is de donder met ons: we weten niks!” zei ze tegen mij om aan te geven dat een gebrek aan kennis haar noopte tot een teruggetrokken houding. Maar ondertussen deed ze haar werk als diaken, was ze aanwezig in de kerk en had ze oog voor wat in de wereld om haar heen gebeurde. Zo gedenk ik haar in dankbaarheid. De laatste jaren van haar leven waren vol van zorg – voor haar, maar zeker ook voor jullie! Lichamelijk en geestelijk waren haar krachten verminderd. Haar wereld werd kleiner en kleiner. Soms was er tijdens een bezoek even herkenning, soms ook niet. Toos en heb hebben dat meegemaakt toen we haar bezochten in ‘De Mieden’, december vorig jaar. Terwijl we ons afvroegen of tot haar doordrong wie we waren, klonk ineens zacht maar beslist: “Jan moet preken in Roodeschool”. En dat was precies wat ons die dagen voor enige tijd terug in het Noorden bracht. Nu zijn we opnieuw in Het Noorden. Na jaren weer eens terug in deze kerk. Om Trijntje Scholtens – Oosting in dankbaarheid te gedenken. Ieder met eigen herinneringen aan haar. Ik voeg de mijne bij. Trijn heeft in haar leven de God en Vader van Jezus Christus willen dienen en eren. Ik spreek de hoop uit dat deze God en Vader, Die haar kracht heeft gegeven – in blijde en in droeve perioden, Die haar heeft geleid, nu en in de toekomst allen die haar moeten missen, zal troosten en leiden. Door zijn genade en trouw. Toon minder
Ik herinner me nog goed dat ze smakelijk zat te eten achter in de auto tijdens de OTTO - tour.
Ik herinner me nog goed dat ze smakelijk zat te eten achter in de auto tijdens de OTTO - tour. Toon minder
2015-09-07
2015-09-07
2015-09-06
Reis naar Amerika met Tante Trijn en moeder Dertje. Het plan was om tante Trijn en moeder bij nicht Frouk in Amerika af te zetten. Frouk is een nicht van vader Jan Wieringa. Toen ze hoorden dat wij een rondreis gingen maken, wilden ze toch liever met ons mee...Meer
Reis naar Amerika met Tante Trijn en moeder Dertje. Het plan was om tante Trijn en moeder bij nicht Frouk in Amerika af te zetten. Frouk is een nicht van vader Jan Wieringa. Toen ze hoorden dat wij een rondreis gingen maken, wilden ze toch liever met ons mee. Zo gezegd zo gedaan. We hebben samen een hele mooi reis gemaakt. Na afloop had tante Trijn een mooi boek gemaakt. Het reisverhaal heeft ze voorgelezen aan de Vrouwen van Nu. Toe zei ze nog, dat was zo leuk, niemand van de wichter was naar Amerika geweest. En toen wees ze op zichzelf, maar dit wicht wel. Bij een bezoek aan tante Trijn werd het boek aan ons getoond en mochten we dit lezen. Dit is onze persoonlijke herinnering aan tante Trijn. Ep en Irene Wieringa Toon minder
2015-09-06
2015-09-06
Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon)moeder en oma. Heel veel sterkte de komende tijd.
Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon)moeder en oma. Heel veel sterkte de komende tijd. Toon minder
2015-09-06
2015-09-06
2015-09-06
Lieve mam. Met liefde en respect zal ik aan je blijven denken. Ruim 40 jaar hebben we deel uitgemaakt van elkaars leven en dat is altijd zo gebleven, jij bent en blijft mijn lieve schoonmoeder. Dankjewel voor alles!
Lieve mam. Met liefde en respect zal ik aan je blijven denken. Ruim 40 jaar hebben we deel uitgemaakt van elkaars leven en dat is altijd zo gebleven, jij bent en blijft mijn lieve schoonmoeder. Dankjewel voor alles! Toon minder
2015-09-05
Wij denken aan "mw Scholtens" met liefde en respect. Zij was diaken in de tijd dat ik voorganger was in de gemeente Oosternieland-Oldenzijl. Toen de nood bij ons aan de man kwam, vanwege een ziekenhuisopname van een van onze kinderen, stond zij voor ons klaar en konden we regelmatig onze andere kinderen bij haar als oppas-oma achterlaten...Meer
Wij denken aan "mw Scholtens" met liefde en respect. Zij was diaken in de tijd dat ik voorganger was in de gemeente Oosternieland-Oldenzijl. Toen de nood bij ons aan de man kwam, vanwege een ziekenhuisopname van een van onze kinderen, stond zij voor ons klaar en konden we regelmatig onze andere kinderen bij haar als oppas-oma achterlaten. Een diep gelovige vrouw, die God lief had en haar Heer wilde dienen. Zij laat een geestelijke erfenis na van liefdevolle dienstbaarheid. Mag haar nagedachtenis tot een zegen zijn. Toon minder

Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon) moeder en oma en het spijt me dat ik de uitvaart niet kon regelen, maar dat komt ook nu zeker in orde. Heel veel sterkte. Ine Kooi
Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon) moeder en oma en het spijt me dat ik de uitvaart niet kon regelen, maar dat komt ook nu zeker in orde. Heel veel sterkte. Ine Kooi Toon minder
2015-09-05
“OOGJES” 15 joar leden keekst mie aan. Mit dij glêne oogjes van die. Ik zaag dij wantraauwende blik van: Wat mos stoe mit dij dochter van mie? Mor noa n tiedje keken dij oogjes aans. Vol berusten en niks te vrezen...Meer
“OOGJES” 15 joar leden keekst mie aan. Mit dij glêne oogjes van die. Ik zaag dij wantraauwende blik van: Wat mos stoe mit dij dochter van mie? Mor noa n tiedje keken dij oogjes aans. Vol berusten en niks te vrezen. Ie gaven mie roemschoots de kaans. Om n schiere schoonzeun te wezen. Ik waas wies mit joe,en ie mit mie. Veur mie n Moeke woarop je konden baauwen. Oogjes mit troanen,voak nat, buusdouk der bie. Keken noar mie, mor nou mit vertraauwen. Ienains wer t minder ,mos noar “Twaalf Hoven”. Omreden ien t kopke waas t n rommeltje. Mor k vergeet nooit weer dij oogjes, kon t nait geloven. Dij blik van herkennen en de woorden Pompompommeltje. Oogjes vanweek dôf en gloazeg. Waas op raais noar dien gelaifde man. Zakste aal wieder vôt, t licht wer woazeg. En bie hemelpoort fluustersde:k Bin boven, Jan. Rusteg bist oet tied kommen. Wie waren der gelukkeg aalmoal bie. Ligtst hier nou ien n zee van blommen. En stil, ja hail stil.. hollen wie aalmoal ……n oogje op die. Rust zaacht laiverd. Toon minder
As ik vrouger bie opa en opoe op viside kwam den mog ik bie tan Trijn ien bedstee sloapen. Ook nam ze mie mit noar Zandster kermis as kiend von ik dat geweldig. Tan Trijn bedankt veur dei mooie tied..Meer
As ik vrouger bie opa en opoe op viside kwam den mog ik bie tan Trijn ien bedstee sloapen. Ook nam ze mie mit noar Zandster kermis as kiend von ik dat geweldig. Tan Trijn bedankt veur dei mooie tied.Met oprechte deelneming, Henk en Tineke. Toon minder
Mijn deelneming met het overlijden van tante Trijn.
Mijn deelneming met het overlijden van tante Trijn. Toon minder
